78-letnia paryżanka Rose właśnie pochowała męża. Dla rodziny sprawa jest jasna - babcia zakończyła już okres aktywnego życia i trzeba będzie się nią zaopiekować. Po krótkim okresie zagubienia Rose nie zamierza jednak pogrążyć się w smutku, żałobie i rozpamiętywaniu przeszłości. Jej zachowanie wywołuje zaskoczenie, niedowierzania a w końcu rosnącą irytację najbliższych. Ciepły, optymistyczny i łamiący obyczajowe tabu film o tym, że życie zaczyna się przed osiemdziesiątką. Przy okazji zgrabny portret społeczności sefardyjskich Żydów w Paryżu.